The Quills

 

The Quills

 
                                 Black Quill                                         Blue Quill                                            Red Quill
                                 Black Quill                       Blue Quill                       Red Quill

Thursday, December 22, 2011

Masumiyet

Geçenlerde Damian Mcginty'nin 14 yaşında söylediği şarkıyı dinledim ve anında geçmişte varlığını unutmuş olduğum bir anı canlandı, gözlerim doldu ve birkaç dakika için çocukluk masumiyetime bürünebildim.

 

Ben 2. sınıftayken müzik dersini çok severdim çünkü hocamız sağolsun her derse özel, kendi koleksiyonundan plaklar getirir dinletirdi. Yine müzik dersinin olduğu günlerden birinde hoca bakın bu sefer size birini dinleteceğim ve hayat hikayesini anlatacağım demişti. Plak çalmaya başladı, klasik müzik tadında bir giriş ve ardından tüylerimi diken diken eden bir çocuk sesi. Gerçek anlamda aşık olmuştum o sesin sahibine, 7-8 yaşımdaki halimle gözlerim dolmuştu ve bu yaşadığım duygu seline anlam veremiyordum.

Parça bitince hoca bu çocuğun hikayesini anlatsın diye büyük bir sabırsızlıkla bekledim. Midemde kelebekler vardı ve sadece sesini duyduğum birinin üzerimdeki etkisine şaşırmıştım. Hoca bu kayıtta çocuğun 10 yaşında olduğunu söyledi, işte ismini söyledi (hatırlamıyorum), nerde doğduğunu vs. Sonra susunca ben de daha yeni kayıtlarının olup olmadığını sordum büyük bir ümitle, yeniden onun sesini duyma isteğiyle dolup taşıyordum.

Hoca bu çocuğun zamanında klasik müzik orkestrasıyla sürekli konser verdiğini ama kendisini çok zorladığı için sesini kaybetmiş olduğunu söyledi. Ses tellerini geri dönüşü olmayacak bir şekilde yıpratmış olduğunu söyledi.

İşte o zaman kalbim öyle bir sıkıştı ki, o kadar üzüldüm ki, çocuk masumiyetimle o kadar bağlandım ki o sese, ağlamaya başladım ve içim büyük bir ümitsizlikle doldu.

Ve daha sonrasında baya bir uzun süre rüyalarımda o çocuğun farklı versiyonlarını gördüm, dış görünüşünü bilmediğim için her rüyamda farklıydı ama sesi hep aynıydı.

Ve uyandığım zaman gözlerimde yaşlarla uyanırdım çünkü her seferinde onu yeniden kaybediyordum.


2 comments:

  1. Yeni okuyabildim ancak, blue.

    Aklıma takılan soru şu: Nerede, ne zaman, nasıl kaybettik bizler masumiyetimizi?

    ReplyDelete
  2. Along the way.. Sindire sindire kaybettik..

    ReplyDelete